- ολοτρίγυρα
- επίρρ. από όλα τα μέρη, ολόγυρα («από τριγμούς γεμίζουν ολοτρίγυρα μεγίστην πεδιάδα», Κάλβ.).[ΕΤΥΜΟΛ. < ολ(ο)-* + τριγύρω].
Dictionary of Greek. 2013.
ολοτρίγυρα
Look at other dictionaries:
ολ(ο)- — (ΑΜ ὁλ[ο] ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. όλος και προσδίδει στο β συνθετικό τη σημ. τού ολόκληρου, τού ακέραιου (πρβλ. ολο μελής, ολό σωμος, ολό ψυχος). Το σύστημα τών συνθ. με α συνθετικό ολ(ο) … Dictionary of Greek
